می نویسم تا بماند

5 اردیبهشت 99

برای من این روز یادآور خاطره شیرین اولین آشنایی و هم صحبتی با همسرم است. زمان خیلی دوری است ولی انگار هنوز هم تازه است. بدون تردید مسیر زندگیم عوض شد و خوشحالم که این زندگی را با هم ساختیم. اکنون بعد از 29 سال خود را فرد خوشبختی احساس می‌کنم. فرصت‌های فراوانی در زندگی از دست داده‌ام ولی خوشحالم که هنوز سرمایه اصلی زندگیم برایم مانده است: خانواده‌ام. امیدوارم این خوشی پایدار باشد.