برف را می گویم، چه زیبا و دوست داشتنی. برف پاییزی. کم بودن بارش مانع از زیبایی آن نمیشد. آشکارا طبیعت خندان بود از این همه گشاده دستی آسمان. ومن همچنان در کوه بودم!
27 آبان 88
برف را می گویم، چه زیبا و دوست داشتنی. برف پاییزی. کم بودن بارش مانع از زیبایی آن نمیشد. آشکارا طبیعت خندان بود از این همه گشاده دستی آسمان. ومن همچنان در کوه بودم!
27 آبان 88
طرح هدفمند کردن یارانهها بالاخره در جلسه روز یکشنبه مجلس به تصویب نمایندگان رسید. این طرح که از آن با عنوان “بزرگترین جراحی اقتصاد ایران” نام برده شد، ظاهرا یک جراحی الکتیو*بود چون مدتها به تاخیر افتاد و در آخرین بار برای اینکه انتخابات ریاست جمهوری تحت تاثیر آثار منفی روانی و البته اقتصادی- اجتماعی اجرای طرح قرار نگیرد، بررسی طرح شش ماه به تاخیر افتاد تا پس از انتخابات نمایندگان لایحه را بررسی نمایند. لایحه به ظاهر با وسواس نمایندگان در حال بررسی بود که روز سهشنبه هفته گذشته به یکباره آقای احمدینژاد در مجلس حاضر و با لحن تهدیدآمیزی خواست تا درآمدهای حاصل از اجرای طرح دقیقا زیر نظر دولت هزینه شود و گرنه وی لایحه را پس میگیرد.
بگذریم از اینکه در وسط این عمل جراحی بزرگ، جراح اصلی –رئیس مجلس- به یکباره 4 روز به عراق سفر کرد و ما در اخبار زیارت وی از مزار ائمه را شنیدیم (+ و +) و مریض همچنان در حال خونریزی بود.
تناقضات فراوانی در مذاکرات و مصوبات مجلس بود که جای بحثش نیست و من تخصصی هم در این زمینه ندارم. (برای نمونه : + ، + و کاملتر از همه: هدفمند كردن یارانهها؛ از لایحه دولت تا مصوبه مجلس )
اما در امریکا، باراک اوباما نیز با ترفندی مشابه موفق شد به یکی از وعدههای بزرگ انتخاباتی خود عمل کند و نمایندگان کنگره را مجاب کند که به طرح وی رای دهند.
طرح وی سیستم درمانی آمریکا را اصلاح می کند. اما در هر دو این موارد، نکات مشترکی مشاهده میشود که خب اتفاق تصادفی جالبی است:
1- هر دو نفر قول اجرای طرحهای فوق را در آغاز دوره ریاست جمهوری خود داده بودند.
2- در هر دو کشور، روسای جمهوری قبل از اینها به هر دلیلی توفیقی در اجرای طرح نداشتهاند.
3- جریان عادی مذاکرات هر دو مجلس چندان مطلوب احمدینژاد و اوباما نبوده است.
4- هر دو این روسای جمهوری با حضور در مجلس دو کشور بر تصویب این طرحها تاکید و اصرار کردند. و حضور هر دو نقش مهمی در تصویب آنها داشته است.
5- معترضین به طرح اوباما دولتیتر شدن بیمهها و تضعیف بخش خصوصی را از دلایل مخالفت خود با طرح اعلام کردند و در ایران نمایندگان بر نحوه نظارت بر درآمدهای ناشی از این طرح و دولتی شدن نظارت اعتراض داشتند. ماده سیزده لایحه که مخالف نظر دولت بود روز سهشنبه تصویب شد و ماده 16 به اصرار رئیس جمهور و در مغایرت با ماده 13 در روز یکشنبه تصویب شد. این هم از عجایب مجلس ایران است که ماده 16 آن ماده 13 را نقض میکند تا حرف رئیس جمهور به کرسی بنشیند.
پینوشت:
هرنوع شائبه هماهنگی بین روسای دو دولت به شدت تکذیب میشود.
*.الکتیو: اختیاری، انتخابی
دیدگاههای اخیر